ARTISTS > Lubomir Tomaszewski
ur. 1922
Malarstwo, Rzeźba
Tomaszewski urodził się w Warszawie. Jego wizualne zainteresowania dały znać o
sobie we wczesnym dzieciństwie; zaczął rysować zanim zaczął mówić. Ze strony
matki jest trzecią generacją artystów. Wpływ ojca inżyniera i wynalazcy skierował
Lubomira w stronę inżynierii, lecz nie na długo.Po kilku latach technicznej edukacii,
zaczął uczęszczać do szkoły rysunkowej. Wyższą edukację zaczął od inżynierii
stopniowo przeniósł się na architekturę w Warszawskiej Politechnice, a następnie
do Akademii Sztuk pięknych w Warszawie. Szybko też zaczął zdobywać uznanie,
wygrywając wiele ogólnonarodwych konkursów. Wykonal wiele rzeźb dla
rekonstrukcii Starego Miasta w Warszawie, oraz otrzymał pierwszą nagrodę za
projekt rzeźby dla otoczenia Pałacu Kultury i Nauki (1955).
Goracy patriota, majac 16 lat wstapil ochotniczo do wojska (1939). W 1944 brał udział w Powstaniu Warszawskim, po którym ranny dostał się do niewoli niemieckiej. Po powrocie do Polski nie chciał brać udziału w chwaleniu komunistycznego reżimu. Powrócił do swoich korzeni wynalazcy/inżyniera i pracował jako projektant przemysłowy, zdobywając uznanie w Polsce i za granica ( wystawy w Niemczech, Francji, Włoszech, Szwecji, Norwegji i ZSSR).
W 1966 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych szukając twórczej wolności. Nowy kierunek, w którym zaczął tworzyć był mocno związany z naturą. Nazwał go Natchnienie z Natury. Odpady natury: znalezione skały, kamienie z potoków, zwietrzałe drewno, łączył z miedzią brązem i innymi metalami by tworzyć figuralne rzeźby. “ Gdy Lubomir Tomaszewski spogląda na skałę czy kamień widzi w niej poczatek rzeźby. Coś w strukturze, ksztalcie sugeruje ciało zwierzęcia czy ptaka “.(The New York Times 11/5/76 ).
W 1994 roku Tomaszewski razem z Aleksandrą Nowak malarką oraz Kathryn Kollar, tancerką utworzyli grupę “ W harmonii z naturą”. Celem grupy było poszukiwanie naturalnego procesu tak tworzenia jak i odbioru wszelkich sztuk. Do grupy wkrótce dołączyli inni artyści. Wspólna praca i krytyka dała rezultat w postaci kierunku zwanego EMOCJONALIZMEM. Kierunek ten jest bogaty w nastroje, odczucia oraz wszelkie głębie przeżyć ludzkich. Lubomir stał się ideowym przywodcą grupy.
Liczne wystawy w U.S.A., Francji i Polsce potwierdziły postawę emocjonalistów, że dobra sztuka może być odbieralna i popularna.
Pomimo zaangażowania w sprawy teoretyczne, Tomaszewski nie przestał zajmować się rzeźbą. Prace jego znalazly miejsce w kolekcjach prywatnych, korporacjach oraz muzeach, w USA, Europie Japonii.
