ARTISTS > Paweł Pierściński
ur. 1938
Fotografia
Artysta-fotografik, twórca, organizator i animator kierunku artystycznego nazwanego
„Kielecką Szkołą Krajobrazu”. Krytyk i teoretyk fotografii, którą zajmuje się od ponad
50 lat. Całe życie poświęcił staraniom o nadanie właściwej rangi fotografii
krajobrazowej i krajoznawczej.
Za fotogram „Sinusoida” otrzymał medal na VIII Europejskiej Wystawie Fotografii w
Lund w Szwecji (1962), którym to rozsławił kieleckie pejzaże. Jego prace, dziś
należące do światowej klasyki, wielokrotnie publikowano na łamach m.in. w
„Photography Year Book”, „Photographis”, „Fotojahrbuch International”,
„Almanach FIAP”.
Paweł Pierściński uważa, że powołaniem fotografa „jest dokumentowanie unikalnego wyglądu świata w celu zachowania jego obrazu dla następnych pokoleń”. Ale w 2004 r. spalił archiwum liczące 262 tysiące negatywów. Na decyzję wpłynęło bezskuteczne, wieloletnie poszukiwanie instytucji, która przejęłaby unikalne zbiory.
W dziedzinie fotografii jest samoukiem. Pytany o mistrzów, przyznaje, że nigdy ich nie miał. Dokonania innych twórców poznał dopiero podczas studiów na wydziale budownictwa lądowego Politechniki Warszawskiej. Dyplom inżyniera, ze specjalnością „mosty i budowle podziemne”, obronił w 1962 r. Gdy planowana w stolicy budowa metra opóźniała się, powrócił do rodzinnego miasta i pracował w przedsiębiorstwach Kieleckiego Zjednoczenia Budownictwa. Po kilku latach odszedł z zawodu, by całkowicie zająć się fotografią. Miał już za sobą znaczne sukcesy, m.in. debiut wystawienniczy (1955) oraz pierwszą indywidualną wystawę „Portret Ziemi Kieleckiej” (1962), na której silnie wyeksponował cykl „Geometria krajobrazu”. (recenzja prac ukazała się w niemieckim „Fotografie” 1963/8 - Günter Schmerbach. "Ein Interesanter Abend in Warschau").
Konsekwentnie realizował własny program artystyczny, ale też z powodzeniem sięgał do popularnych tematów i motywów fotograficznych. Jako pierwszy polski autor pokazał pracę na światowej wystawie fotografii (reportażowej) Karla Pawka, a na I Wystawie „Akt i Kobieta” zdobył złoty medal za „Venus” (Kraków 1970). Otrzymał też honorowe odznaczenia Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej w Genewie.
Jest klasykiem i mistrzem polskiego pejzażu. Na czarno-białych fotografiach widać jak „monochromatyczny świat w pełni ukazywał niepowtarzalne unerwienie graficzne”. Powstały dokumenty autentycznej struktury krajobrazu. Nikt tak jak Paweł Pierściński nie fotografował linii i form matematyczno-geometrycznych stworzonych przez naturę.
Miał 200 wystaw indywidualnych i około 500 zbiorowych w kraju i świecie. Jego prace zgromadzono w kilkunastu albumach i katalogach m.in. „Struktury” (1982), „Między Wisłą a Pilicą” (2001). Przez ponad 30 lat opublikował ponad 500 tekstów publicystycznych i krytyczno-teoretycznych, a ich wybór ukazał się w autorskiej antologii pt. „Czas Krajobrazu” (2004). Ponadto jest autorem zbioru prawie 150 wierszy pt. „Pagór”, w których opisał obserwacje i przeżycia związane z krajobrazem, a nie dające się sfotografować. Wyznaje, że fotografia jest jego pasją, zawodem i życiem...
