Gra na zachętę

Na czas wakacyjny Narodowa Galeria Sztuki przygotowała „Grę”, w której zestawiono dzieła włączone do kolekcji Zachęty w latach 70. i 80. z najnowszymi nabytkami. I tak oto, obrazy Henryka Stażewskiego, Ryszarda Winiarskiego, Jerzego Kałuckiego, Adama Marczyńskiego – wywodzące się z nurt abstrakcji geometrycznej, współistnieją i współgrają z pracami wideo młodych artystów: Jacka Malinowskiego („Half A Woman” 2000, „Half A Woman 2” 2005), Anny Niesterowicz („Gierek” 1999), Pawła Kruka („Larger than life” 2000, „Manipulator” 2001) Katarzyny Kozyry („Cheerleaderka” 2006), Julity Wójcik („Sielanka” 2004). „Gra” ukazuje niewielki fragment kolekcji, a jednocześnie jest impulsem do przypomnienia losów tego zbioru, zapoczątkowanego przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, kontynuowanego przez Centralne Biuro Wystaw Artystycznych, aż do zakupów dokonywanych bezpośrednio przez Zachętę. Kurator wystawy Hanna Wróblewska, rozszerza definicję tytułu, wyjaśniając, że „to zarówno gra kolorem, kompozycją i fakturą obrazu np. u Stażewskiego czy Marczyńskiego, ale i nawiązanie do rzutu monetą czy kostką – losowego zdarzenia kierującego wyborami Winiarskiego przy tworzeniu jego malarsko-reliefowych dzieł. Zaś gra aktorska, gra sportowa, gra wizerunkami i konwencjami, „ogrywanie” siebie samego – to tylko niektóre taktyki i strategie, które uprawiają artyści młodszej generacji. Gra spontaniczna czy pełna chłodnej kalkulacji – takie pytania mogą czasem zadawać sobie widzowie patrząc na prezentowane tu obrazy i filmy”. Warszawa, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, 7 lipca – 2 września 2007, „Gra”